• Mamy zdanie
  • 10 powodów, dla których twoje dziecko jest nieznośne!

    Dzieci – ukochane, słodkie, zabawne i pełne energii, a czasem marudne, płaczliwe, po prostu nieznośne! Są chwile, gdy można by je jeść garściami i takie, gdy matka ma ochotę uciec, schować się, po prostu zniknąć! Jakie są najczęstsze przyczyny nieznośnych zachowań naszych dzieci?

     

    Są dni, gdy moje dzieci to aniołki są też takie, gdy myślę sobie, że ktoś mi je podmienił. Czasem zmiana nastroju następuje dosłownie w ciągu sekundy, a często właśnie wtedy, gdy się spieszę i chcę gdzieś zdążyć. Powiedzmy wprost dzieci potrafią być nieznośne! Jednak nic nie dzieje się bez przyczyny. Oto 10 powodów, które pomogą lepiej zrozumieć dziecięce zachowania. Zanim się zdenerwujesz i będziesz miała ochotę uciec zastanów się, czy przyczyną nie jest jeden z nich.

    1. Głód

    Powód pierwszy – głód! Niezaspokojony może być przyczyną marudzenia, złości czy płaczu nie tylko u maluszka. Małe dzieci nie zawsze potrafią zakomunikować swoje potrzeby, dlatego warto zadbać o to, aby ta jedna z podstawowych potrzeb była zaspokojona. Gdy tak jest, a nasze dziecko dalej marudzi wówczas pomyślmy o punkcie nr 2.

    2. Za mało snu

    Niedobór snu to bardzo częsty powód marudzenia. Nasze dzieci coraz częściej chodzą spać zbyt późno. Jeśli z rana czeka je pobudka do przedszkola nie zdziwmy się, jeśli nie będą chciały wstać, a poranne szykowanie zmieni się w pole walki o każdą czynność, którą trzeba wykonać przed wyjściem.

    Noworodki potrafią przespać w ciągu dnia nawet 17 godzin. Do końca 1-go roku życia ilość, potrzebnego w ciągu doby snu, zmniejsza się do około 14 godzin i w może się tak utrzymać aż do 2-go roku życia. 3-latek potrzebuje od 10 do 13 godzin snu, a dziecko w wieku wczesnoszkolnym od 8 do 10. Oczywiście są dzieci, które potrzebują mniej snu lub wcześniej przestają spać w dzień. Warto jednak zadbać o to, aby ta potrzeba była zaspokojona.

    Czasem 2 czy 3-latki nie chcą już spać w dzień, co nie zmienia faktu, że często walczą same ze sobą. Z jednej strony ogromna potrzeba eksploracji świata nie pozwala tracić czasu na sen w ciągu dnia, z drugiej strony zmęczenie daje się we znaki. Warto zatem być wyrozumiałym dla naszego malucha i przetrwać ten trudny dla obu stron czas. Gdy jednak brak snu możemy wykluczyć jako przyczynę marudzenia szukajmy dalej!

    3. Uwaga

    Czasem przyczyną nieznośnego zachowania jest próba zwrócenia na siebie uwagi. Zauważyłam, że gdy przychodzą do nas goście bez dzieci i siadają do stołu moje chłopaki natychmiast zaczynają ich zaczepiać. Wchodzą pod stół, zabierają chapcie, rzucają zabawkami, pokrzykują i wymyślają różne psikusy, aż do momentu, gdy uda się kogoś sprowokować do zabawy. I trudno im się dziwić, w końcu dla dzieci rozmowy dorosłych przy stole to nuda! One chcą się bawić, szaleć, wygłupiać. Potrzebują też czasu z rodzicami i jeśli Ci nie zwracają na nie uwagi, to zrobią dosłownie wszystko, aby tą uwagę zyskać. Dzieci nie zawsze potrafią komunikować swoje potrzeby wprost dużo częściej robią to za pomocą różnych, czasem złych zachowań.

    4. Nuda…

    Dzieci szukają uwagi również wtedy, gdy się nudzą. Nuda jest kolejnym powodem, dla którego stają się nieznośne. Zabawa z dorosłym często wydaje im się dobrym sposobem, aby tą nudę pokonać, a jeśli dorosły nie reaguje to patrz punkt wyżej. Zdenerwowanie ze strony rodzica jest dla dziecka również jakąś reakcją, znakiem, że zostało zauważone. Jeśli nie da się razem pobawić to można się razem pozłościć dla dziecka jest to zawsze jakaś forma kontaktu.

    5. Ciekawość świata

    Dzieci bywają nieznośne (zdaniem dorosłych) również wtedy, gdy broją, a broją, bo są ciekawe świata i tutaj koło się zamyka. Brojenie czasem kończy się płaczem, guzem na głowie lub złamaną ręką, ale nie zawsze. Dlatego warto pozwolić dziecku na swobodę, jednocześnie czuwając nad jego bezpieczeństwem. Nie jesteśmy w stanie zahamować u dziecka potrzeby eksploracji świata, a wiem, że są dzieci, które mają tą potrzebę nad wyraz silną i niewiele jest je w stanie powstrzymać przed wspinaniem się i robieniem, czasem, niebezpiecznych rzeczy. Tutaj chyba jedyną radą jest przetrwać, przeczekać, w końcu musi nadejść dzień, gdy nasze dziecko przestanie np. chodzić po meblach, prawda? 😉 Dzieci są tylko dziećmi, a najczęstszą przyczyną błędów, które popełniają jest ich niedojrzałość, wynikająca z niej nieostrożność i niewiedza.

    6. Brak aktywności

    Nieznośne dziecko to często również dziecko, które ma skumulowaną energię. Szczególnie teraz, gdy pogoda nie sprzyja codziennym spacerom, a dzieci spędzają dużo czasu w małych zamkniętych pomieszczeniach, gdzie nie mogą zaspokoić potrzeby ruchu. W okresie jesienno-zimowym dobrym pomysłem mogą okazać się zajęcia dodatkowe, które zaspokoją u dziecka potrzebę aktywności. Mało ruchu to dużo niespożytkowanej energii, która trzeba jakoś rozładować np. na rodzeństwie lub poprzez marudzenie.

    7.  Niedojrzałość

    Jedną z bardzo częstych przyczyn marudzenia u dzieci jest ich niedojrzałość. Gdy mają problem, z którym nie umieją sobie poradzić łatwo wpadają w złość i zdenerwowanie. Są chwiejne emocjonalnie w jednej chwili się śmieją, by za moment popaść w histerię. Małe dzieci mają przewagę pobudzenia nad hamowaniem, co sprawia, że jeśli czegoś chcą, to ta chęć jest tak ogromna, że do pewnego wieku nie umieją się powstrzymać np. przed braniem wielu rzeczy do buzi, rzucaniem na podłogę itp.

    8. Gorszy dzień

    Czasem przyczyna nieznośnego zachowania może być bardzo prozaiczna – zły dzień! Ma go czasem każda z nas. Są dni, gdy nic nam się nie chce, gdy wszystko jest nie to, gdy nie mamy motywacji do działania i najchętniej schowałybyśmy się pod kołdrę! Dzieci też mają takie dni, czasem są zwyczajnie przemęczone, a czasem potrzebują odrobiny wygłupów z rodzicem, by energia wróciła.

    9. Skok rozwojowy

    A jeśli gorszy dzień zmienia się w gorsze tygodnie, to może to być tzw. skok rozwojowy. Wówczas dziecko bywa rozdrażnione i trudno się z nim porozumieć. Tutaj również nie pozostaje nam nic innego jak przetrwać i przeczekać, aż minie. Przyda się dużo zrozumienia i spokoju, choć z całą pewnością nie będzie łatwo. Nasz spokój udziela się również naszemu dziecku, jeśli natomiast reagujemy gwałtownie dziecko najczęściej zaczyna się złościć i płakać jeszcze bardziej.

    10. Inne przyczyny

    Jeśli masz obawy, że Twoje dziecko nie rozwija się prawidłowo zawsze możesz skorzystać z porady lekarza, psychologa. Czasem przyczyny nieznośnych zachowań naszych dzieci mogą leżeć dużo głębiej i być efektem np. problemów okołoporodowych. Mogą to być zaburzenia integracji sensorycznej, ADHD i wiele innych. W tej sytuacji warto szukać pomocy, bo samemu może być niezwykle trudno, a im młodsze dziecko tym więcej można z nim wypracować, bo jego mózg jest dużo bardziej plastyczny.

     

    Jak widać wiele nieznośnych zachowań naszych dzieci wynika z niezaspokojonych potrzeb, więc zanim zezłościmy się na naszego malucha zastanówmy się czy nasze dziecko nie jest głodne, niewyspane, nie domaga się naszej bliskości i uwagi, a może potrzebuje ruchu na świeżym powietrzu lub zwyczajnie jest ciekawe świata? Często nieznośne zachowania naszych dzieci są po prostu zachowaniami adekwatnymi do wieku. Nam dorosłym trudno je zrozumieć, bo nie myślimy już jak dzieci i tutaj rodzi się konflikt. Cóż nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Nadzieja w tym, że skoro udało nam się wyrosnąć z wielu dziecięcych zachowań, uda się to również naszym dzieciom.

    Podobne artykuły:

    Niegrzeczne dzieci nie istnieją!

    5 złych zachowań twojego dziecka, które wyjdą mu na dobre

    Style przywiązania, czy wiesz jaki jest twój?

    1
    Dodaj komentarz

    avatar
    1000
    1 Comment threads
    0 Thread replies
    0 Followers
     
    Most reacted comment
    Hottest comment thread
    1 Comment authors
    Kasia Recent comment authors
      Subscribe  
    najnowszy najstarszy oceniany
    Powiadom o
    Kasia
    Gość
    Kasia

    A do powyższych mogłabym dodać: przejedzenie lub nieodpowiednia dieta, za ciepło lub za zimno w pokoju, za dużo bodźców lub nowa sytuacja (np. przeprowadzka, pojawienie się rodzeństwa, pójście do przedszkola, rozłąka z którymś rodzicem na dłużej), napięta atmosfera w domu.
    A co do „3-latek potrzebuje od 10 do 13 godzin snu” to u mnie „wystarczy” 5h na dobę… Niestety 😉